een jaar zonder mijn Pa.

Vandaag een jaar geleden maakte ik me op om voor de laatste keer afscheid te nemen van mijn vader.
Het was toen een hele mooie en indrukwekkende dag waaraan ik nog vaak terugdenk met een gevoel dat heel veel mensen van mijn vader hebben gehouden.

Het was een jaar wat heel snel gegaan is.
Iedere dag was hij in mijn gedachten de ene dag een beetje meer als de andere dag,
Deze laatste week wel heel veel maar ik beleefde zijn laatste week weer, het vieren van zijn verjaardag het naar huis halen vanaf ziekenhuis naar zijn vertrouwde omgeving. Zijn afscheid van alle dierbaren. zijn allerliefste woorden en het begeleiden van zijn laatste dagen. Ze zijn me zeer dierbaar.
Nog steeds ben ik (blij) dat hij niet verder heeft hoeven lijden al mis ik hem ontzettend.
Het jaar van alles de eerste keer hebben we gehad.

Het vieren van oud en nieuw. mijn eerste demo zonder zijn dankjewellen. Uit eten bij het Spuihus. Mijn verjaardag waarbij ik even dacht dat hij erzo aankwam, maar waarbij ik ook mijn moeder weer voor het eerst hoorde schaterlachen. Potje kaarten nu met 3 of alleen met mijn moeder.  Verjaardag van mijn moeder met BBQ en springkussen voor de kleinkinderen, huwelijksfeest van mijn zus, een midweekje weg met zijn 3en, Het mossels eten en  bingoen.
Een verjaardag vieren bij zijn vrienden. Het maken van kaartjes vooral de geborduurde kerstkaartjes.
De zaterdagen waren in het begin best moeilijk en dan vooral als Ton mijn moeder weer naar huis bracht altijd stond ik te zwaaien en ineens zat mijn moeder op zijn plaats maar alles went.
Maar al met al hebben we het afgelopen jaar goed doorstaan de ene dag wat beter als de andere dag maar een ieder die afscheid heeft genomen van een zeer dierbaar iemand zal het ervaren.
Ik weet ook zeker dat hij trots en blij op en voor ons zou zijn. Ik ben eindelijk 15 kilo kwijt en op mijn werk gaat het super en ook Ton is dit jaar goed doorkomen geen virussen en geen bacteries.

Morgen gaan we weer kerst vieren maar dat wordt dan al de 2de keer zonder hem al weet ik zeker dat we veel aan hem zullen denken.
Wij redden ons wel .